Wie ben ik eigenlijk en waarom ben ik hier op aarde?
Soms weten we hier geen antwoord op. Er zijn momenten in ons leven dat we niet meer zo helder hebben wat nu de zin is van ons bestaan. Soms staan we op een kruispunt en weten niet te kiezen welke kant we op moeten. Vanuit enthousiasme leven en werken, bevlogen zijn en leven vanuit je bezieling ofwel wat je hart je ingeeft en dit concreet op aarde neerzetten, wie zou dat niet willen?
Ik ga ervan uit dat ieder mens bezield is. De geest of zielendeel is naar de aarde gekomen om te incarneren. Ons lichaam dient ons alleen op aarde en wordt afgelegd als een jas wanneer we sterven. De geest stijgt dan uit het lichaam en kan dan blijven ronddolen, maar als het goed is gaat deze geest Linéa recta naar de Zielenwereld. Hier is de ziel in het Tussenland, het gebied tussen sterven en opnieuw geboren worden. Soms, als je niet zo goed weet waarom je nu hier op aarde bent, is het boeiend om antwoord op deze vraag te krijgen door eens terug te gaan naar de plek waar je, jouw ziel, vandaan kwam.
Het is vaak een heerlijke ervaring om energetisch, dus gewichtloos weg te zweven uit dat aardse dualistische bestaan en de sensaties te ervaren van ruimte, kleuren en soms klanken. Dit alleen al is een ontspannend uitstapje voor lijf en ledematen.
In dit Tussenland zijn verschillende gebieden. Ieder maakt daarvan zijn of haar beelden. Je kunt eerst in een Herstellingsoord belanden, om het afgelopen leven of levens te overdenken en ervan te herstellen.
In de zielenwereld hoor je bij een groep gelijkgestemden. Vaak heb je met hen afgesproken wat je op aarde kwam leren. Volgens de oorzaak/gevolg theorie hebben we dit leven gekozen n.a.v. vorige levens. Een van de vorige levens wordt dan ook geëvalueerd en er wordt een nieuw plan opgezet voor bijvoorbeeld je huidig leven. De groep waar je uit voort komt heeft met jou ook daar een bepaalde taak. Je kunt je daar in de zielenwereld scholen maar ook werken. Door dat te ervaren wordt al snel duidelijk wat de daaruit voort vloeiende plannen zijn, voor je huidig leven. Vaak is het een zoeken naar de aardse woorden, zo groot is de beleving, maar daardoor ook zo opwekkend. Je kunt merken dat het Tussenland een wereld apart is waaruit naar de aarde gekeken wordt als een leerschool voor en door ervaringen. De aarde kent het duale principe, doordat er een lichaam en een geest is. Er is zwaartekracht, gewicht wat je moet tillen en loslaten, er bestaat pijn en verlichting van pijn, verdriet en vreugde. In ieder geval moet je op aarde een plek zien te veroveren en kun je niet zomaar weg zweven. Op aarde bestaat vrijheid en gevangenschap, schuld en verantwoordelijkheid, zekerheid en twijfel en nog veel meer. Het hele aardse lichaam is duaal: we ademen in en uit, zijn onderhevig aan de zwaartekracht en opwaartse kracht. De aarde is een school waar je als ziel in een mensenlichaam, dus een geïncarneerde ziel, met vallen en opstaan iets door ervaring leert.
Door je delen van de zielenwereld bewust te worden, en contact te maken met het gevoel dat je had toen je van daaruit vertrok, kan het weer duidelijk worden wat je nu hier op aarde komt doen, waar het eigenlijk voor jou om gaat op deze wereld.
Door schrik of door bepaalde ervaringen wijken we soms van ons pad af. Dit kan al gebeuren in de moederbuik of door de geboorte. Vaak kom je op aarde zoals je in het vorig leven bent gestorven. Bijvoorbeeld als je weerstand ervaart tijdens het sterven. Bij terugkeer op aarde zal weerstand je weer parten spelen. Je wordt als een soort magneet aangetrokken door jouw vader of jouw moeder, of door beiden. Je komt bij die ouders terecht waar iets te brengen of te halen valt. De aarde is immers een leerschool? Het is een karmisch gebeuren, een gebeuren van oorzaak en gevolg.
We hebben zin in het leven als we doen waar onze ziel voor heeft besloten toen zij incarneerde,
als we ons hart volgen doen we dingen vanuit bezieling.
Bronnen: Michael Newton, PH.D. “Reis der zielen” Uitgeverij Charish
Michael Newton, PH.D. “Bestemming der zielen” Uitgeverij Charish
